Bruce Lee

BRUCE LEE

MALY SMOK

Motto:

,,Musimy być okrutni, aby stać się dobrymi. Niepotrzebni są nam ludzie małego ducha"

Kodeks samurajów

nicianista

Prawdziwa walka to walka na śmierć i życie. A w gruncie rzeczy, kiedy chodzi o śmierć lub życie, szanse zwycięstwa ma ten, kto gotów jest umrzeć. Kiedy człowiek się boi, nie może odpowiednio reagować. W prawdziwej walce nie ma różnic między dyletantem a specjalistą. Ta walka to nic pięknego. Jest to starcie bardzo gwałtowne i okrutne. Kiedy walczy ze sobą dwoje zwierząt, zwycięzca zawsze jest poraniony.

Odpowiedzieć na pytanie co to jest karate? -- znaczy narazić się na wygnanie. Przed piętnastoma wiekami chiński imperator Wu-ti postanowił lepiej poznać tajniki buddyzmu. Wezwał więc na swój dwór biegłego w prawie mnicha Bodhidharmę i spytał go: co to jest buddyzm? Gość spojrzał na niego ze zdziwieniem, po czym odparł: „Bezkresna nicość". Wu-ti mniemając, że mnich naśmiewa się z niego, wypędził go z dworu w Kenko, a on osiedlił się w klasztorze Shaolin...

KUNG FU

Kung fu ma rodowód chiński. Współczesna chińska sztuka wojenna określana jest terminem wu-shu, a jej zakres obejmował nie tylko umiejętności walki na gołe ręce, lecz również władanie bronią, strategię, zasady szpiegowania. Elementy walki wu-shu odnaleźć można obecnie w sztuce tańca narodowych zespołów chińskich. Nurt, który nazwalibyśmy komercjalnym, czyli nauczanie walki na gołe ręce i z bronią określa się terminem kungffu-wushu lub kung-fu.

W kung fu rozróżniamy tradycyjnie dwa style: zewnętrzny i wewnętrzny. Style zewnętrzne określane są terminem Wei Chia, zwane też twardymi lub północnymi. Charakteryzują się ruchami szybkimi i mocnymi oraz wyczerpującym treningiem. Ta grupa dzieli się na dwie rodziny: style shaolin oraz wszystkie pozostałe. Style shaolin to te, które czerpią swój rodowód z legendarnego klasztoru Shaolin, do którego w 520 r. naszej ery Bodhidharma przyniósł buddyzm. Według tradycji Bodhidharma widząc słabość mnichów nauczył ich specjalnych metod walki, tak aby bezpiecznie mogli udać się na modlitwy.

W latach następnych, metody te udoskonalane przez następców stworzyły wielką legendę walczących mnichów z klasztoru Shaolin, którzy bili się z najeźdźcami chinskimi. Badania podobno potwierdziły istnienie dwóch klasztorów o tej nazwie. Techniki wywodzące się z Shaolin są niezmiernie ciekawe, gdyż inspirowane są zachowaniem i sposobami walki spotykanymi u zwierząt.

Ciao Yuan z klasztoru Shaolin w trzynastym wieku dokonał generalnej systematyki znanych mu metod walki, dzieląc je na 5 grup, z których każda oparta była na strategii walki zwierząt: a) Smoka - walczący przyjmował postawę naturalną, bacznie kontrolując swoje ciało i umysł, atakował w odpowiednim momencie z użyciem całej energii, spadając jak smok na swoją ofiarę b) Tygrysa - siła ataku rodziła się w silnych biodrach, podobnie jak tygrys, walczący osiągał przeciwnika długim skokiem, zadając mu rane c) Leoparda - poruszał się z kocią zręcznością, by niespodziewanie miękkim skokiem powalić przeciwnika na ziemię, zaciskając ofiarę w śmiertelnym uścisku d) Węża - gdy poruszał się na małej przestrzeni, gotowy w każdej chwili do uderzenia e) Zurawia - krocząc delikatnie wokół przeciwnika, zataczając koliste ruchy na miękkich nogach, walczący pełen spokoju i psychicznej równowagi uderzał niespodziewanie w odsłonięte miejsca.