ZASADY GRY
MAKLER GIEŁDOWY jest grą ekonomiczną, w której Twój sukces zależy od decyzji podejmowanych przez Ciebie i przez Twoich partnerów. W trakcie rozgrywki uczestniczysz w giełdach i na przemian występujesz w roli kupującego surowce i sprzedającego towar; wpływasz na mechanizmy rynkowe - decydujesz o cenach, podaży i popycie; między giełdami jesteś producentem - decydujesz o ilości i jakości wytwarzanego towaru.
Wygrasz, jeśli będziesz właściwie oceniał sytuację rynkową, trafnie przewidywał poczynania partnerów i podejmował najlepsze decyzje.
*
Gra składa się z: - tabeli cen i decyzji giełdowych, - kart operacji maklera,
sześciu rodzajów biletów płatniczych o różnych nominałach: 1,5, 10, 50, 100, 500, trzech rodzajów kart surowcowych: surowce standardowe, wysokiej jakości, najwyższej jakości, kredki świecowej do prowadzenia zapisów w tabeli cen decyzji giełdowych (po zakończeniu gry zapis usuwa się wilgotną ściereczką).
W rozgrywce może brać udział od 2 do 6 osób. Jedna z nich pełni dodatkowo funkcję bankiera – sprzedaje surowce, prowadzi zapis w tabeli cen decyzji giełdowych oraz przyjmuje i wypłaca pieniądze. Jedna partia trwa dwanaście rund odpowiadających dwunastu miesiącom. W każdej rundzie powtarza się cykl czynności: zakup surowców, produkcja, sprzedaż wyrobów. Celem gry jest zakończenie dwunastu rund z jak największym zyskiem.
Na początku każdy otrzymuje bilety płatnicze o łącznej wartości 1000, za które kupuje od bankiera surowce w pierwszej rundzie. Ogólny schemat rozgrywki w każdej rundzie jest identyczny - składa się z sześciu etapów opisanych niżej.
1) Każdy z graczy ustala swoje zapotrzebowanie na surowce,-wpisuje w pole A, B, C na karcie operacji maklera (rys. 1) liczb równe ilościom jednostek surowca, który chce zakupić (jednostkom surowca odpowiadają karty surowcowe). Można zdecydować się dowolnie na takie rodzaje i ilości surowców, jakie zdaniem gracza zapewnią mu najlepszą strukturę produkcii. tzn. umożliwiają wytworzenie takiej ilości i takich towarów, których sprzedaż przyniesie największy zysk. Po tej czynności, dokonywanej w tajemnicy przed konkurentami, gracze ujawniają zapisy, informując bankiera o zapotrzebowaniu na poszczególne rodzaje surowców.
2) Bankier zbiera oferty (także swoją własną jako gracza) i sumuje liczby podane przez wszystkie osoby - oddzielnie dla każdego rodzaju surowca. Suma liczb określa popyt na dany rodzaj surowca. Natomiast w celu ustalenia jego ceny należy skorzystać z tabeli ,przelicznik rynkowy – surowce" znajdującej się u dołu tabeli cen i decyzji giełdowych. Ogólnej ilości zamówionych przez graczy jednostek danego rodzaju surowca odpowiada w tabeli liczba (ruch cen), o którą należy zmniejszyć (jeśli jest to liczba ujemna) lub zwiększyć (liczba dodatnia) cenę wyjściową surowca. Cena wyjściowa jest to cena ustalona w poprzednim miesiącu. W pierwszej rundzie (styczeń) ceną wyjściową jest cena otwarcia, podana w tabeli cen decyzji giełdowych. Określoną w ten sposób cenę każdego rodzaju - surowca bankier wpisuje do tabeli cen decyzji giełdowych, a wszyscy gracze – w pola D, E, F karty operacji maklera (rys. 1).
3) Gracze dokonują zakupów surowca – przekazują bankierowi odpowiednie kwoty, będące zapłatą za zamówione jednostki surowca, płacąc za każdą ustaloną cenę-i otrzymują w zamian karty surowcowe. Następnie wpisują uiszczone kwoty do pól G, H, I kart operacji maklera oraz sumę tych kwot w pole J (rys. 1). Złożonej na początku danej rundy oferty nie wolno zmieniać. Po ustaleniu ceny należy wykupić cały zamówiony surowiec bez zmieniania jego ilości lub rodzaju. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy okaże się, że graczowi nie starcza pieniędzy. Musi on wówczas zrezygnować z zakupu części surowców, a przy tym wpłaca do banku karę w wysokości 100 za złożenie oferty bez pokrycia, która spowodowała ,,podbicie" ceny. Uiszczenie kary następuje po sprzedaży wyrobów w danym miesiącu. Obowiązująca w tym miesiącu cena surowca pozostaje niezmieniona.
4) W oparciu o zakupiony surowiec każdy gracz uruchamia produkcję, ustalając najlepszy dla siebie asortyment wyrobów. W tym celu korzysta z karty produkcji umieszczonej w prawym dolnym rogu tabeli cen i decyzji giełdowych. W karcie tej podane są ilości surowCów różnych rodzajów niezbędne do wytworzenia jednostki wyrobu danego rodzaju. Na przykład: aby wytworzyć jeden wyrób luksusowy potrzebne są dwie jednostki surowca najwyz. szej jakości i jedna surowca wysokiej jakości. W praktyce proces produkcji przebiega równocześnie ze składaniem przez graczy ofert dotyczących ilości i rodzajów wyrobów przeznaczonych na sprzedaż. llości te każdy ustala i wpisuje w sekrecie przed pozostałymi graczami do pól K, L, Ł karty operacji maklera (rys. 1). Zgłaszane na rynek wyroby będą wyprodukowane należy więc pamiętać o racjonalnym wykorzystaniu posiadanych surowców i nieprzekroczeniu ich ilości. Zużycie całego zapasu surowca nie jest obowiązkowe, dowolną jego część mosna zachować na następne miesiące. Po wpisaniu ofert i odsłonięciu kart gracze informują bankiera o ilościach i rodzajach oferowanych wyrobów, przekazując mu równocześnie odpowiednie ilości kart surowcowych zużytych na wyprodukowanie tych wyrobów,
5) Podobnie jak w przypadku popytu na surowce ustalana jest – w oparciu o sumaryczną podaż poszczególnych rodzajów wyrobów -- cena każdego rodzaju. W tym celu należy skorzystać z tabeli ,,przelicznik rynkowy – wyroby gotowe". Ogólnej ilości przeznaczonych na rynek wyrobów danego rodzaju odpowiada w tabeli liczba, o którą należy zwiększyć lub zmniejszyć (w przypadku liczb ujemnych) cenę wyjściową wyrobu, czyli cenę ustaloną w poprzednim miesiącu (w styczniu jest to cena otwarcia, podana w tabeli cen i decyzji giełdowych). Określoną w ten sposób cenę każdego rodzaju wyrobu bankier wpisuje w tabelę cen i decyzji giełdowych, a gracze – w.pola M, N, O karty operacji maklera (rys. 1). 6) Gracze sprzedają wyroby - bankier przekazuje im
OFERTA kwoty będące zapłatą za oferowane towary według ustalonych cen. Kwoty te gracze wpisują do pól P, R, S karty operacji maklera (rys. 1), a ich sumę w pole T. Podobnie jak w przypadku zakupu surowca, po ustaleniu ceny zmiana oferty sprzedaży jest nie możliwa; gracz musi sprzedać a bankier zakupić całą partię oferowanego towaru.
SUMA Każdy dokonuje bilansu w celu ustalenia kwoty, jaką dysponuje. Z tą kartą oraz ewentualnie z niewykorzystanymi kartami surowcowymi, przystępuje do następnej rundy, obejmującej kolejny miesiąc: operacje opisane w punktach 1-6
IN R powtarzają się.
Komentarze obsługiwane przez CComment