,,Na poligonie" jest grą planszową, nowoczesną polską o tematyce strategiczno-wojskowej, przeznaczoną dla młodzieży w wieku ponad 10 lat. Gra składa się z 50 krążków, po 25 w dwóch odmiennych kolorach. Zasady gry: Do zmagań na planszy - utworzonej przez sieć połączonych 61 stanowisk - przystępuje dwóch graczy kierujących manewrami oddziałów jasnych i ciemnych. Każdy oddział liczy dwudziestu szeregowców oraz dwóch oficerów. Przed przystąpieniem do właściwych działań żołnierze zajmują stanowiska. I tak: glówne siły jasnych i ciemnych zostają rozlokowane na przyszłym placu boju w szyku zwartym – naprzeciwko siebie – w drugim, trzecim i czwartym rzędzie stanowisk. Każda z formacji ma na swym prawym skrzydle (skierowanym czołem do środka pola walki) jednego oficera. Natomiast drugi oficer z podległym mu pododdziałem wojsk powietrzno-desantowych zajmuje stanowisko na skraju poligonu, na zapleczu nieprzyjaciela (dla ułatwie. nia, prawidłowe rozstawienie wojsk pokazujemy na rysunku). Gracze dążą do wzięcia do niewoli wszystkich żołnierzy przeciwnika. Pierwszy ruch wykonuje gracz dysponujący krążkami jasnymi. Szeregowcy obu walczących stron mogą być przemieszczani wzdłuż zaznaczonych na planszy linii ukośnych, zawsze tylko o jedno pole. Każdy szeregowiec może - i musi, jeśli nadarzy się sposobność - wziąć do niewoli żołnierza strony przeciwnej, który znajduje się na linii strzału - bicia, a więc wówczas, gdy tuż oficerem)
piduje się wolne stanowisko umożliwiające wykonanie krótkiego skoku. Oczywiście jeśli sytuacja pozwoli, to w serii tokich krótkich skoków, podczas jednego ruchu można unieszkodliwić nawet kilku żołnierzy przeciwnika. Oficerowie mają nieco większe przywileje w poruszaniu sie na placu boju, a mianowicie: - każde przesunięcie mogą wykonywać o jedno stanowisko
dalej niż szeregowcy (po prostu przez jedno stanowisko mogą przeskoczyć), - w strefie środkowej działań mogą poruszać się wzdłużlinii poziomych i pionowych, mają także przywilej wykonywania krótkich skoków ponad żołnierzami swojego pododdziału (nie czyniąc im szkody) oraz atakowania nieprzyjacielskich żołnierzy krótkimi skokami zza własnych szeregów (np. żołnierz własny – wolne pole - nieprzyjaciel - wolne pole). Podczas skoków w strefie środkowej oficerowie mogą również czynić dowolne zwroty w bok w trakcie skoku. Naturalnie i w tym przypadku każdy przeskoczony nieprzyjaciel zostaje wzię
ty do niewoli i zdjęty z planszy. Jeżeli w czasie manewrów jedna ze stron straci oficera, to może go natychmiast odzyskać - kosztem zamiany na trzech własnych szeregowców. W takim przypadku ów wyswobodzony z niewoli dowódca może stanąć na dowolnym ze stanowisk, zajmowanych poprzednio przez jednego z trzech wymieniających go podwładnych. Manewry kończą się wygraną tego z graczy, który pierwszy zabierze do niewoli wszystkich szeregowców i oficerów strony przeciwnej.
Komentarze obsługiwane przez CComment